Zatrudnienie w sektorze opieki długoterminowej w Polsce

Celem opracowania jest zwrócenie uwagi na znaczenie problemu zatrudnienia w systemie opieki długoterminowej (ang. long-term care, LTC). W Polsce system ten wciąż znajduje się w fazie formacji. W związku z nasilającym się zjawiskiem starzenia się społeczeństw, pojawił się problem rosnącego popytu na usługi przez niego oferowane. Poziom zatrudnienia w sektorze LTC zależny jest przede wszystkim od liczby instytucji opieki społecznej. Ustalają one konkretne wymagania, które muszą spełnić potencjalni pracownicy, co w efekcie prowadzi do powstawania nowych ścieżek rozwoju w pielęgniarstwie i opiece społecznej. Nie bez znaczenia pozostaje również zapotrzebowanie na konkretne usługi. W wyniku zmian demograficznych oraz rosnącej instytucjonalizacji opieki, będącej efektem przeobrażeń na rynku pracy, oraz zmian w strukturze rodziny, popyt ten nieustannie rośnie. W związku z tym dostęp do opieki jest często utrudniony. Pomimo wprowadzenia wielu ograniczeń, na rynku pojawia się jednak coraz więcej instytucji oferujących usługi w zakresie pielęgniarstwa i opieki. Wzrost zapotrzebowania dostrzegany jest zarówno w przypadku wysoko wykwalifikowanej kadry (lekarze, pielęgniarki, fizjoterapeuci oraz psychologowie), jak i stanowisk nie wymagających specjalistycznych, medycznych kwalifikacji.  

 
Raport przedstawia trendy oraz prognozy w zakresie rozwoju zatrudnienia w sektorze LTC. Autorki zebrały dane statystyczne pochodzących z różnych instytucji (w przypadku braku informacji wykorzystano dane szacunkowe). Przeprowadzona analiza dotyczy zatrudnienia w służbie zdrowia, opiece społecznej oraz pozostałych obszarach opieki. Prognozy dotyczące popytu oraz podaży pracy w systemie opieki długoterminowej  uwzględniają różne scenariusze w zakresie rozwoju demograficznego. Wyniki badań wskazują, że obecnie zaobserwować można proces zwiększania się luki między zapotrzebowaniem a dostępnymi zasobami pracy w sektorze LTC. Polska polityka dotycząca starzenia się społeczeństwa musi uwzględnić wzrost potrzeb w zakresie opieki, zmian w strukturze rodziny, oraz zmniejszających się możliwości zapewnienia opieki w sektorze nieformalnym.

Raport przygotowany został przez prof. Stanisławę Golinowską, dr Ewę Kocot oraz dr Agnieszkę Sowę w ramach projektu NEUJOBS, który otrzymał dofinansowanie z 7. Programu Ramowego Unii Europejskiej, wspierającego badania i rozwój technologicznych (grant numer 266833).