Systemy długotrwałej opieki zdrowotnej w Polsce, Czechach, Rumunii i na Litwie
Rosnąca presja demograficzna sprawiła, że systemy długotrwałej opieki zdrowotnej dla osób starszych stały się jednym z priorytetów polityki społecznej w Unii Europejskiej. W czterech nowych publikacjach „Long-Term Care Reports” eksperci CASE badają systemy Litwy, Polski, Czech i Rumunii.
Republika Czeska należy do tych krajów, w których system długoterminowej opieki został opracowany na nowo zgodnie z zasadami dostępności, jakości i wytrzymałości fiskalnej ostatnich kilku lat. Proces reform był dobrze zakorzeniony w praktyce samorządów i sektora społecznego dawał władzę instytucjom, które istniały przed 2006 r., kiedy to reforma została wprowadzona. Nowo wprowadzony system opieki długoterminowej obejmuje szeroki wachlarz usług, jak na przykład, zapomogi na rzecz potrzebujących za pośrednictwem różnego rodzaju świadczeń socjalnych (usług społecznych) i opieki instytucjonalnej. System nie uchronił się od krytyki z powodu braku formalnie zdefiniowanego znaczenia opieki długoterminowej, braków w integracji usług, cierpi z powodu braku i złej jakości usług. Podobnie jak w innych krajach Europy Środkowej i Wschodniej, opieka długoterminowa jest rozłożona pomiędzy opiekę społeczną a służbę zdrowia Tak więc, mimo wysiłków państwa, opieka nad osobami starszymi pozostaje w kompetencjach rodziny.
Polska należy do grupy krajów UE opierających się na modelu rodzinnym jako główne źródło opieki. W sektorze socjalnym zostały wprowadzone znaczące zmiany, które były korzystne dla rozwoju usług opieki długotrwałej, zarówno przez ustawę o pomocy społecznej (2004) jak i o świadczeniach rodzinnych (2003) w których rozszerzono zakres opieki dostępnej w domu oraz w dziennych ośrodkach opieki dla dorosłych. Wciąż jednak świadczenie usług jest niewystarczające dając szanse na rozwój rynku usług prywatnych opłacanych z własnej kieszeni.
despite the fact that a number of social projects have started in order to expand the supply of semi-stationary LTC and care provided in homes. Similarly to the previous cases, most care provided to the elderly and disabled is still carried out by family, neighbors, friends and volunteers.
Formalny system długoterminowej opieki na Litwie jest w dalszym ciągu skierowany w stronę świadczenia opieki instytucjonalnej, pomimo faktu, że rozpoczęto wiele projektów społecznych mających na celu zwiększenie ilości świadczeń w systemie dziennym oraz opieki udzielanej w domach. Podobnie jak w poprzednich przypadkach, większość opieki nad osobami starszymi i niepełnosprawnymi sprawuje rodzina, sąsiedzi, przyjaciele i wolontariusze.
Rumunia nadal nie posiada zintegrowanego systemu długoterminowej opieki dla osób starszych. Istnieją społeczne i medyczne usługi, które są świadczone niezależnie. Aktualna strategia kraju polega na koordynowaniu tych usług oraz na stworzeniu spójnego systemu.
Raporty dotyczące opieki długoterminowej zostały opublikowane jako część projektu :Ocena potrzeb leczenia w krajach europejskich - ANCIEN [Assessing Needs of Care in European Nations – ANICEN]. Trwająca 3,5 roku inicjatywa finansowana jest z siódmego programu ramowego (Health Cooperation Program) Komisji Europejskiej. Eksperci CASE wrdażają projekt wspólnie z innymi członkami Europejskiej Sieci Economic Policy Research Institutes (ENEPRI).
The System of Long-Term Care in Poland (CASE Network Studies and Analyses No. 416)
The System of Long-Term Care in the Czech Republic (CASE Network Studies and Analyses No. 415)
The Lithuanian Long-Term Care system (CASE Network Studies and Analyses No. 414)
Long Term Care in Romania (CASE Network Studies and Analyses No. 419)
