Reforma wydatków publicznych

Streszczenie

Udział wydatków publicznych w PKB w Polsce nie odbiega od tej wielkości w innych państwach unijnych. Największą grupę wydatków stanowią wydatki społeczne, które są przedmiotem innej pracy powstałej w ramach projektu „III etap reform”. Ta praca odnosi się do pozostałych wydatków, ocenianych nie pod kątem ich wysokości, ale sposobu wydatkowania środków. Analiza koncentruje się na czterech grupach wydatków: na administrację, wymiar sprawiedliwości, rolnictwo i edukację. Wybór tych grup wydatków podyktowany był możliwością osiągnięcia największych potencjalnych oszczędności w wyniku cięć lub zmiany sposobu wydatkowania środków. Opracowanie to pokazuje, że zmniejszanie zakresu zadań instytucji publicznych nie idzie w parze ze zmniejszaniem zatrudnienia – tę prawidłowość widać zarówno na przykładzie administracji centralnej jaki w sektorze edukacji. Jednocześnie, wzrost wydatków nie jest związany z poprawą wyników instytucji publicznych. Pomimo wzrostu wydatków na sądownictwo i edukację nie zanotowano poprawy wskaźników efektywności. Wzrost wydatków na wymiar sprawiedliwości był znacznie wyższy niż wydatków publicznych ogółem. Z kolei wynagrodzenia w administracji publicznej rosły szybciej niż wynagrodzenia w gospodarce.Ten wzrost wydatków nie przekłada się na jakość usług publicznych. Podstawowym postulatem wynikającym z tego opracowania jest powiązanie wzrostu wydatków z wynikami poprzez wprowadzenie systemu zarządzania wynikami oraz finansowanie programów budżetowych, a nie instytucji. Konieczne jest wprowadzenie wieloletniego planowania budżetowego oraz zwiększenie przejrzystości.