Ochrona socjalna bezrobotnych w Polsce oraz w innych krajach

Streszczenie

Przedmiotem opracowania jest identyfikacja świadczeń służących ochronie socjalnej bezrobotnych w Polsce oraz w innych krajach Europy Środkowej i Wschodniej na tle rozwiązań w Europie Zachodniej oraz pozostałych krajów z grupy OECD. Celem tego rozpoznania było wydobycie prawidłowości systemu świadczeń dla bezrobotnych z punktu widzenia ich dwóch podstawowych funkcji: ochrony przed ubóstwem oraz motywacji do powrotu na rynek pracy. Ukazanie bardzo zróżnicowanej praktyki w pomaganiu bezrobotnym stanowiło tło refleksji na temat zastosowanych rozwiązań w Polsce, które zostały przedstawione ukazując zmienność koncepcji w czasie. Niskie i niezróżnicowane świadczenia są obecnie wyrazem zarówno trudności identyfikacji zjawiska bezrobocia z punktu widzenia faktycznego posiadania pracy, jak i z powodu znacznej skali bezrobocia strukturalnego, wobec którego motywowanie przez zasiłki nie odgrywa większej roli. Oceniać zasiłki należy także w kontekście możliwych przepływów między różnymi świadczeniami systemu zabezpieczenia społecznego. Bardzo niskie zasiłki mogą motywować do zabiegania o znacznie droższe świadczenia z ubezpieczeń społecznych. W sytuacji bezrobocia strukturalnego zasadnicze znaczenie ma podejście polegające na zastosowaniu specjalnych programów aktywnej polityki rynku pracy.