Modelowanie przyszłości Euroazjatyckiej Przestrzeni Gospodarczej

Troje CASE Fellows: Marek Dabrowski, Irina Tochitskaya oraz Matthias Luecke, wzięło udział w warsztatach zorganizowanych w ramach projektu „Wyzwania i szanse Euroazjatyckiej Integracji Gospodarczej”. Badacze z UE, Ukrainy, Białorusi i Rosji spotkali się w dniach 6-7 marca 2014 w Laxenburgu, w Austrii na zaproszenie Międzynarodowego Instytutu Stosowanej Analizy Systemowej (IIASA).

Głównym celem warsztatów było "przedyskutowanie nowych metod pozwalających na zrozumienie wyzwań i potencjalnych korzyści ze współpracy i integracji gospodarczej ‘od Lizbony po Władywostok’". Badacze porównywali i oceniali różne podejścia metodologiczne stosowane przy ocenie euroazjatyckiej integracji, starając się jednocześnie ustalić, które z nich jest najbardziej odpowiednie "celem przeprowadzenia kompleksowej i niezależnej analizy szans na euroazjatycką integrację”.

Zdaniem Marka Dąbrowskiego "doświadczenie UE w budowaniu z państwami trzecimi złożonych i elastycznych sieci stosunków gospodarczych i politycznych może stanowić wartościową lekcję oraz przykład do naśladowania dla innych regionalnych bloków integracyjnych, które również borykają się z problemem kształtowania swoich stosunków z państwami (...) zainteresowanymi ścisłą współpracą, ale nie członkostwem". Podczas swojej prezentacji opisał i przeanalizował stosowane przez UE modele współpracy zewnętrznej. Streściwszy historię zaangażowania UE w stosunki gospodarcze i polityczne z innymi krajami, prof. Dąbrowski omówił różne modele i stopnie integracji – umowy stowarzyszeniowe (AAS), umowy o wolnym handlu (FTA ), dwustronne lub wielostronne porozumienia sektorowe, dwustronne plany działania itp. Podkreślił również wagę elastyczności wprowadzanych rozwiązań oraz zachowania szacunku dla suwerenności partnerów.

Kolejny uczestnik warsztatów, CASE Fellow Matthias Luecke, porównał dwie alternatywne metody stosowane do oceny skutków intensyfikacji integracji gospodarczej: model równowagi ogólnej (CGE) oraz model grawitacyjny z jednoczesnym wykorzystaniem modelu produktywności Melitz’a. Zestawiwszy założenia i wnioski wypływające z obu modeli oraz omówiwszy je w kontekście Euroazjatyckim, podsumował swoje wystąpienie rekomendując „nie poleganie wyłącznie na jednym modelu przy ocenie tego złożonego problemu”.

Oceny potencjalnej integracji gospodarczej pomiędzy UE a powstającą Euroazjatycką Unią Gospodarczą (EEU) podjęła się Irina Tochitskaya przy współpracy z Evgeny Vinokurov’em z Euroazjatyckiego Banku Rozwoju oraz Igorem Pelipas’em z IPM Research Center. Przestudiowali oni dostępne modele równowagi ogólnej wykorzystywane do badania skutków gospodarczych umów zrzeszeniowych oraz modele ekonometryczne stosowane do badania integracji regionalnej. Omówili także "ograniczenia w stosowaniu innych metod stosowanych do oceny skutków regionalnych porozumień handlowych" (prezentacja powstała na bazie wyników badania zleconego przez Euroazjatycki Bank Rozwoju).

Prezentacje wygłoszone podczas warsztatu dostępne są do pobrania poniżej.

Wszystkie zdjęcia są autorstwa IIASA i pobrane zostały ze strony http://www.iiasa.ac.at