Gospodarka niskoemisyjna – Czy potrzebny plan Marshalla? [112. seminarium BRE-CASE, 10 lutego 2011]

Potrzeby są ogromne – stwierdził prof. Krzysztof Żmijewski. Do 2030 r. w samą elektroenergetykę musimy zainwestować około 100 mld EUR. Uwzględniając inwestycje w gazownictwie, ciepłownictwie i transporcie suma ta urasta do gigantycznej kwoty 320 mld EUR. Konieczne minimalne inwestycje szacuje się na 265 mld EUR. Gdzie szukać źródeł finansowania? Maksymalna zdolność kredytowa polskich spółek energetycznych szacowana jest na 20 mld EUR. Finansowanie ze źródeł zagranicznych (oczekiwany zwrot na kapitale to około 15%) jest niebezpieczne. Kolejne źródła finansowania, czyli project finance lub źródła bezpośrednie (finansowanie bezpośrednio z przychodów inwestorów przez tzw. błękitne certyfikaty) mogą sprawić wiele trudności. Trzeba więc rozstrzygnąć, w jakich proporcjach skorzystać z poszczególnych źródeł finansowania oraz w co i jak inwestować.

Decyzja o wymiarze i sposobie finansowania jest niewątpliwie decyzją polityczną. Ale i taką, która wymaga powszechnej akceptacji społecznej. Na pewno nie będzie to zadanie łatwe. Przy czym na pozyskanie zrozumienia i przychylności ogółu obywateli pozostało bardzo niewiele czasu. 80-letnie elektrownie już niedługo nie będą mogły przesyłać energii 60-letnimi liniami przesyłowymi. Niemożliwe stanie się też planowanie rozwoju gospodarki, bo rozwój to przecież zwiększenie popytu na energię.

O potrzebnych i możliwych rozwiązaniach oraz koniecznych już dziś decyzjach dyskutowali 10 lutego goście 112 seminarium BRE-CASE. Wstępem do dyskusji była prezentacja prof. Krzysztof Żmijewski z Politechniki Warszawskiej, niezależnego konsultanta, eksperta w dziedzinie rozwoju rynku energii niskoemisyjnej (prezentacja). Tekst wystąpienia prof. K. Żmijewskiego oraz główne tezy seminaryjnej dyskusji będzie zawierał Zeszyt BRE Bank-CASE nr 112.

Retransmisja obrad seminarium pod adresem: bankier.tv