Bezpośrednie i pośrednie obciążenia polskich banków AD 2015. Próba inwentaryzacji i pomiaru niektórych z nich

Prezentowany tekst jest próbą całościowego ujęcia bezpośrednich i pośrednich obciążeń banków w Polsce w 2015 roku. Zamysł przedstawienia w jednym opracowaniu czynników często niejednorodnych powstał z tego powodu, iż bardzo często są one traktowane rozdzielnie, według jakiegoś kryterium, tworząc różnorodne grupy. Takie podejście wpływa na dosyć powszechną tendencję do fragmentarycznych ocen skutków, a także, co ważniejsze, do cząstkowych regulacji, bez uwzględniania pełnego efektu działań w innych obszarach. I to w równym stopniu dotyczy nadzorców, regulatorów, analityków, polityków, jak i mediów, czyli w jakimś uproszczonym sensie, opinii publicznej. Można to najkrócej scharakteryzować następująco: banki w okresie pokryzysowym wymagają nowego zestawu instrumentów regulujących ich funkcjonowanie. Mają być bowiem stabilniejsze, bezpieczniejsze, mniej skłonne do podejmowania ryzyka i bardziej przyjazne dla klienta. Każdy z tych obszarów wymaga odrębnego zestawu instrumentów regulacyjnych, ze swoim podgrupami. Często nie są one synchronizowane, a zwykle są skierowane ze sporą „naddatnością” na realizację konkretnego cząstkowego celu. Do tego dochodzą „zadania specjalne”, jak sanacja SKOK-ów.